bezoekers nummer 3 !

En zo stond ik een paar dagen later alweer op het vliegveld; alleen dit keer in Rio de Janeiro, waar Yf en Erik aan zouden komen. Twee bleke Hollandse wintersnoetjes stapten uit het vliegtuig maar kikkerden meteen helemaal op door Rio en het mooie weer. Ik had via de lonely planet in een straatje achter de Copacabana een hotelletje geboekt. En ondanks het tijdsverschil en de lange vlucht zijn Yf en Erik zoals altijd onvermoeibaar. In de bar waar Tom Jobim het liedje ‘ the girl from Ipanema’ schreef eerst paar caipirinha’s achterover geslagen en toen zijn we naar een gezellig restaurantje gegaan; een restaurantje wat ik in Brasilia soms mis, een beetje bruin cafe, veel mensen en je mag er roken! De dagen daarna vooral veel geflaneerd in de stad, het onvermijdelijke Christusbeeld gezien en veel en lekker gegeten en gedronken. Yf en Erik zijn toen als 2 Japanse toeristen (hoe doe ik Brazilië in 2 weken) een heel programma af gaan werken in Brazilie (ik kon helaas geen vrij krijgen) en kwamen 2 weken later op bezoek in Brasilia. Ook hier weer een toer door Brasilia langs de futuristische gebouwen en het is echt leuk om te horen hoe enthousiast iedereen is over ‘mijn stad’. Brasilia wordt vaak toch een beetje ondergewaardeerd, zeker als je het afzet tegen alle andere highlights van Brazilie. En aan de ene kant klopt dat ook wel. Brasilia heeft geen zee, de omgeving is mooi, maar niet spectaculair en de stad is nieuw. Maar juist daarin ligt toch ook de charme van Brasilia. Het feit dat hier bijna 50 jaar geleden in 2 jaar tijd een hele stad is gebouwd met zeker voor die tijd maar ook voor hedendaagse begrippen futuristische gebouwen, is spectaculair. Zelfs het kunstmatige meer is goed uitgedacht. Van tevoren zijn testen uitgevoerd wat de impact zou zijn van zo’n grote hoeveelheid water op de flora en fauna in de ‘cerrado’ (droog gebied) en hierdoor kon men goed inspelen op de klimaatsveranderingen voor planten en beesten. Ja, ik ben inmiddels wel een fan van Brasilia geworden en het is leuk als anderen Brasilia ook waarderen.
Voor Flappie en Djoeka zijn al die bezoekers een feest; er wordt extra veel geaaid en gewandeld en iedereen vindt ze leuk en lief. En net zoals de twee vorige keren is het echt jammer als het bezoek weer vertrekt. Ook al zie je de kathedraal voor de 5e keer en vertel je 10 keer de geschiedenis van Brasilia, het is leuk om het thuisfront in je nieuwe leven te laten delen en elke keer is het toch weer even slikken als ze weggaan.

De stroom van bezoekers is nu voorbij en ik maak me op voor drukke weken; want half april komen Staatssecretaris Heemskerk van Economische zaken en Burgemeester Opstelten en 20 bedrijven naar Brazilie. En aangezien het een economische missie betreft zal ik flink aan de bak moeten. Maar eerst nog met Carla, de assistente van de Bart (de ‘ landbouwman’ van de ambassade) het paasweekend naar Fortaleza. Tja, ik moet toch een beetje bijkomen van al die stroom bezoekers :).