Met Carla naar Combucu

Aangezien je in Brazilie af en toe erg goedkoop tickets kunt boeken en er een aanbieding was voor Fortaleza (Noordoosten van Brazilie) had ik met Carla, assistente van Bart (‘onze’ landbouwman op de ambassade) afgesproken om het paasweekend naar Fortaleza te gaan. In dit deel van Brazilië heb je de mooiste witte stranden en de witte duinen waar je met een jeepje doorheen kunt crossen. Fortaleza zelf is niet zo heel erg bijzonder qua stad en sinds er enkele Britse en Nlse chartervluchten zijn bijgekomen is het publiek ook niet altijd even beschaafd. Aangezien Carla al eerder in deze regio was geweest wist zij in Combucu, een plaatsje vlakbij Fortaleza, een leuke pousada.

En zo vlogen wij op paaszaterdag héél erg vroeg naar Fortaleza waar we vanuit het vliegtuig hop in de auto van Gerrit (de eigenaar) naar de pousada zijn gegaan. En daar meteen met een caipirinha in de hottub! Heerlijk! De temperatuur in Fortaleza is een stukje hoger dan Brasília en door de hoge luchtvochtigheidsgraad voelt het ook een stuk warmer. Wij installeerden ons overigens nog eens extra goed in de hottub toen we hoorden dat het in Brasília goot van de regen! ’s Middags naar een cachaça-museum in de buurt gegaan. Ik moest een beetje aan mijn Bols-tijd denken toen ik daar rondliep, want de procedure om cachaça te maken is niet zo heel erg verschillend van het maken van jenever. Het eten ’s avonds was echt een mediterraans/Braziliaans iets. Een van de vrienden van Gerrit en Roos (vrouw van Gerrit) had die ochtend wat vissen gekocht die hij ’s avonds op de bbq zou komen leggen. En aangezien hij kookte nam hij ook zijn hele familie mee! Een voorbijlopende gitarist werd overgehaald om wat deuntjes te spelen en aangezien het nogal lang duurde voordat de vis gaar was werd het met de nodige alcohol al snel een dolle boel.

Op paaszondag zijn we naar een project geweest van een Belgische pater, wat wordt gesteund door Gerrit en Roos. Ik heb altijd bewondering voor de opofferingsgezindheid van mensen zoals deze pater, die hier al 20 jaar een weeshuis runt voor jongens. Hij krijgt wat geld van de kerk, maar is verder afhankelijk van donaties en mensen zoals Gerrit en Roos, die ook op andere manieren proberen te helpen (kleding, spelletjes, schoolboeken etc). Veel van de jongens gaan toch het slechte pad op (drugs/alcohol). En sommigen gaan naar Rio voor werk waar ze al snel in de favela’s (sloppenwijken) met de bendes daar in aanraking komen. Enkele van de jongens die de pater had grootgebracht waren dan ook doodgeschoten….Het lijkt mij vreselijk demotiverend, maar zoals de pater zei, je doet het voor de 5 die wél wat van hun leven maken. Even vervelend was het toen op het eind van het bezoek de mobiele telefoon van Gerrit gestolen bleek. Hij had deze in de auto laten liggen die op het erf stond geparkeerd en bij terugkomst lag er geen mobiel meer…. Nu had Gerrit ook (heel stom) de deur niet afgesloten maar toch, het is niet leuk als je veel doet voor die jongens en vervolgens wordt beroofd. Gerrit en de pater hebben de jongens streng toegesproken, maar pas toen Gerrit dreigde om de politie te halen kwam opeens op mirakuleuze wijze de mobiele te voorschijn; onder het matras van een van de jongens. Tja, en wat doe je dan. Haal je de politie erbij? Wij vonden in ieder geval van niet. De politie zal er ook niet veel mee aankunnen. Hooguit krijgt ie op het politiebureau een flink pak rammel of slaapt ie 1 nachtje in de cel. De pater zorgde in ieder geval voor flink wat alternatieve straffen (toiletten schoonmaken, keukendienst etc) dus het ventje (10 jaar!) kwam er in ieder geval niet zonder straf vanaf.

De rest van het paasweekend eigenlijk alleen maar aan het strand gelegen, gegeten en gedronken. En nog een avond met een stel Nederlandse vrienden van Gerrit en Roos, allemaal eigenaren van restaurants in Combucu, caipirinha’s zitten drinken. Sjonge, wat een types zaten daarbij! Superaardig, maar allemaal met een vette gouden ketting en borsthaar en plat Amsterdams of Rotterdams accent! Wel gelachen!

Ja, en nu is het echt even over met alle reisjes en bezoeken. Ook omdat ik blut ben nu ...... :-(